De Bunkers

De bunker bij Loosdrecht

Na de capitulatie werd het vliegveld door de Duitsers gevorderd. Er volgde een grootschalige uitbreiding van het veld tot een oppervlakte van ca. 200 ha, dat is ruim vier keer de oppervlakte van het huidige veld. Zo kwamen er gebouwen ten oosten van het veld (de huidige Korporaal van Oudheusdenkazerne) en in de omgeving van Zonnestraal. Daar werd in het bos een grote hangaar gebouwd, deze was met een rolbaan verbonden met het vliegveld. Die weg liep over de plaats waar nu de buitenbaan van de manege is. In de bosgebieden ten noordoosten van het vliegveld werden z.g. munitiekuilen aangelegd. Deze lichthellende kuilen met bakstenen wanden konden ieder een bom van 1000 kg bevatten. Ze lagen o.a. naast het fietspad naar Hilversum. Aan de noordzijde van het veld werd een grote bunker gebouwd waarop afweergeschut was geplaatst. In de noord- west hoek was een grote uitkijktoren op een bunker gebouwd (de fundamenten staan er nu nog: tegenover de Boni).

Vanaf deze bunker liep een onderaardse gang naar de grote bunker met het geschut. De gang is na de oorlog dichtgestort.

Het vennetje in het bos naast de bekende frites-tent-van-Clemens is ontstaan door het afgraven van zand. Naast het vennetje stond een grote hangaar die later is opgeblazen door de Duitsers. De rolbaan naar deze hangaar is nog steeds duidelijk te zien.

In die oorlogsjaren werden er veel Bücker Bestman vliegtuigen op het veld geassembleerd en testgevlogen. Het veld werd verder steeds meer uitgebreid met hangaars en gebouwen. Ten noorden van het veld bij het huidige ziekenhuis Zonnestraal werden veel officierswoningen gebouwd waarvan er nog enkele bestaan of waarvan de resten terug te vinden zijn. Op de huidige Van Oudheusdenkazerne werden de meeste gebouwen geplaatst. Vlak voor het einde van de oorlog zijn veel van de gebouwen en hangaars door de Duitsers zelf opgeblazen en hun materiaal vernietigd. Ondanks de ravage op het vliegveld zagen de geallieerden kans om op 1 juni met vliegtuigen van het type Auster op het zwaar beschadigde veld te landen. Het veld bleef nu voorlopig in militaire handen en het heeft 2 jaar geduurd voordat de puinhopen opgeruimd waren. De militairen zouden in totaal 9 jaar op het vliegveld blijven, totdat het op 10 juli 1948 door Prins Bernhard opnieuw werd geopend voor de burgerluchtvaart.

De bunker tussen de Boni en de manege is tegenwoordig geheel afgesloten en is geheeld begroeid met bomen en struiken. 

Korporaal van Oudheusdenkazerne

Naast Vliegveld Hilversum ligt een kazerne, het voormalige "Fliegerhorst Hilversum": De kazerne is in de Tweede Wereldoorlog door de Duitsers gebouwd en diende toen als onderkomen voor de militairen die op het vliegveld Hilversum te werk waren gesteld. Bij deze bouw is om verscheidene redenen gekozen voor een bouwstijl zoals in de omgeving van de Loosdrechtse plassen gebruikelijk was; namelijk een boerderijstijl met smalle wegen en veel bos. Voor de mobiliteit was er een tunnel gegraven van de kazerne naar het vliegveld. Na de Tweede Wereldoorlog is deze kazerne nog gebruikt als verzamelplaats voor de Canadese bevrijders voordat zij naar hun vaderland terug gingen. Vanaf februari 1946 is de kazerne als Marine Opleidingskamp (MOK) gebruikt, omdat de infrastructuur in Den Helder en Voorschoten door de oorlog dusdanig was vernield dat men naar elders moest uitwijken.

Korporaal van Oudheusden Johannes, Martinus Petrus van Oudheusden werd op 10 januari 1906 geboren in Tilburg en overleed in dezelfde plaats op 20 februari 1943. Op 1 juni werd hij ingelijfd als dienstplichtige en ingedeeld als ziekenverpleger bij de 2e Compagnie Hospitaalsoldaten. Op 1 januari 1936 werd hij tengevolge van een naamsverandering ingedeeld bij de 3e Compagnie Hospitaalsoldaten en vervolgens werd hij in juni 1938 overgeplaatst naar het Bataljon Geneeskundige Troepen, omdat de Compagnieën werden opgeheven. Op 11 april 1939 werd hij vervolgens weer in werkelijke dienst opgeroepen en op 9 maart 1940 bevorderd tot dienstplichtig korporaal. In de meidagen van 1940 verrichtte hij zijn taak als dienstplichtig korporaal ziekenverzorger bij de 13e Batterij Luchtdoelartillerie nabij het vliegveld Ypenburg. Voor zijn weloverwogen moedig optreden gedurende die bange meidagen en vooral op 10 mei 1940 werd op 19 juli 1946 op voordracht van de Minister van Oorlog door de Koningin der Nederlanden, Koningin Wilhelmina bij Koninklijk Besluit bepaald “den wijlen dienstplichtig korporaalziekenverzorger Johannes Martinus Petrus van Oudheusden” van den geneeskundigen dienst der Koninklijke Landmacht, in de registers van de kanselarij der Nederlandsche Orden als: “Ridder der vierde klasse der Militaire Willemsorde” in te schrijven met de volgende mutatie: “Heeft zich in de strijd door het bedrijven van uitstekende daden van moed, beleid en trouw onderscheiden door op 10 mei 1940 nabij het vliegveld Ypenburg als ziekenverzorger bij de 13e Batterij Luchtdoelartillerie met zeer veel zelfopoffering gewonden te verzorgen onder hevig vijandelijk vuur; hij is daarmede doorgegaan ondanks de door hem ondergane ernstige mishandeling door een Duitser. Voorts heeft hij zich in het vijandelijk vuur begeven om te trachten den vijand te bewegen niet op een keet te schieten, waar hij gewonden een ligplaats had verschaft. Hij is enkele jaren later (20 februari 1943) aan de gevolgen van bovenvermelde mishandeling overleden. ”Korporaal van Oudheusden wordt geroemd om zijn moedige optreden op 10 mei 1940.